Veel ouders zorgen ervoor dat zij bij het geven van een schenking of erfenis aan hun kinderen, de zogenaamde privé-clausule opnemen. Het kind kan de schenking of erfenis dan voor zichzelf houden, en hoeft deze niet te delen met een (ex-)echtgenoot. De regeling valt of staat met het voeren van een aparte administratie, want als het kind niet meer kan aantonen waar het geld is gebleven dan is de clausule minder effectief.

Er is bijvoorbeeld al regelmatig geprocedeerd over de gevallen waarin een kind zijn erfenis of schenking die hij onder de privé-clausule kreeg op de gezamenlijke huishoudrekening had gestort, waarna het bedrag werd opgemaakt. Bij scheiding bedacht het kind zich dan meestal dat hij het bedrag ooit onder de privé-clausule van de ouders had gehad en vorderde het bedrag terug. Er is op dit moment geen eenduidige lijn in de rechtspraak voor dit soort gevallen.

Recent was er een procedure bij het Hof in Den Haag waarbij de erfenis van de ouders van de man op de gemeenschappelijke rekening was gestort. Vervolgens was het bedrag door het echtpaar opgemaakt tijdens hun huwelijk. Volgens het Hof heeft de man het recht om de erfenis terug te vorderen en zijn er in dit geval geen feiten of omstandigheden die dat anders maken. Er was namelijk nog genoeg geld in de gemeenschap van goederen aanwezig en er is bijvoorbeeld ook niet bewezen dat de man bepaalde zaken van de erfenis zou betalen zonder het bedrag terug te vorderen.

Uit het voorgaande blijkt maar weer dat het belangrijk is voor echtgenoten, om vast te leggen hoe zij de geldstromen in hun huwelijk betitelen, om onduidelijkheden of zelfs procedures te voorkomen.

Bron: Notamail 30 april 2018, nummer 101.